Het wolkje melk, de vlaai.
Met 86 zijn we, mijn vriendinnen en ik.
We herkauwen de dagen en meppen vliegen.
Staren naar het landschap en naar elkaar.
Wie is er verdikt?

Onze neuzen wijzen in dezelfde richting.
Linda staat achteraan.
Modder tot aan haar knieën.
Een vlek op haar slanke benen.
Johan streelt ze soms.
Greta en Vera fezelen.
Ik versta ze niet.
Loop op mijn tippen in een boogje.
Het gesprek stokt.

Wat zou het?
Hun tieten kunnen lang niet op tegen de mijne.
Johan bepotelt mij het liefst.

Ik graas me gauw uit hun buurt.
Jaloezie is groener dan gras.